kafamı bozuyorlar

kurcalıyorlar, kurcalıyorlar, bir vida fazla çıka çıka al işte, soluğu psikiyatristte aldım.. aldım da ne fayda;
doktor: al sana ilaç..
ben: (ne diyorsun), bi hapla yeniden yemek yiyebilceğim yani?
dr: evet
ben: peki, ilaçsız olmaz mı? sebepleri önemli değil mi? nasıl başladığını sormadınız...
dr: olmaz.. olsa da altı ay sürer, nasıl başladığı önemli değil..
ağlıyorum...
dr: size her şeyin ne kadar olumsuz göründüğünün farkındayım, bu bir hastalık ve tedavisi var..
ben: peki..
eczaneden ilacı aldım, içtim.. berbat bir uyku, berbat bir uyanış, bütün gün esnemek ve mide bulantısı.. tüm gün yarım bardak portakal suyu, bayılmak üzere iken yarım paket fındık krokant ve motorda bir adet nur topu gibi panik atağım oldu.. hahaha, panik yok, prospektüse yazmış adam.. hepsi yan etkilerde mevcut.. bir de internette kullananların bırakmaya çalışırken yaşadıkları var.. ooo, bu ne be, attım gitti çöpe.. allahım sen soktun, sen çıkar.. ertesi gün daha iyiydim, sevgilimle barıştık, geçti hepsi.. şimdi orda sotede bekliyor, hissediyorum, söyledikleri doğru mu kurgu mu hala bilmiyorum.. ama acıkıyorum, yiyorum, uyuyorum, hissediyorum.. çalışmamak tembellikten.. e daha noolsun..