suratsız

suratsızsınız suratsız.. otobüste, işte, sırada her yerde.. gülmeye hasret kaldık... güleceksiniz lan!!! döverim.. bilenler bilir bir kaç ay içinde hepinizi döverim.. otobüsteyim efendim, taksimden evime ulaşmaya çalışıyorum, 9 civarı akşam.. temiz de dayak yemişim.. 90 kilo bir adam yalın ayağımda 180 derece dönmüş.. yorgunluktan oturamıyorum bile.. bir adam var, tam önümde duruyor.. orta boylu temiz kıyafetli, çizgili gömlek.. elinde küçük bir poşet.. belli kendi halinde.. 50 li yaşlardadır diye düşündüm.. öksürmeye başladı.. kalktım yer vermek istedim.. istemedi, "yakında inicem, hem o kadar yaşlı değilim" dedi gülerek.. estafurulla dedim.. "geceleri saymazsak 30 um daha" dedi.. güldük birlikte..

beni doğal ortamıma bırakın..

ada çayını sarıp içmeye kalkmayın..

paket açıldıktan sonra 12 saat içinde tüketiniz..

talimatları dikkatle okuyun..
kimse beni şaşırtmıyor artık.. hayal gücümün ötesinde aptallıklar dışında, sevinerek şaşırmıyorum..
başkasının çöplüğünde dolaşan leylek.. savunmasız kaçıyorum... leylekler yuvalarını civardaki ağaçlardan tanıyıp bulurlarmış.. ağaç kesildiğinde en çok onlar için üzülüyorum.. gelecek kuşaklart için hiç endişeli değilim zira..
arkama bakmadan koşuyorum.. bir ömürlük bahar bahçesini bir öğün akşam yemeğine tercih etmiş olmak.. daha hızlı koşuyorum.. artık bedel ödeyecek gücüm yok.. pişman mısın edebiyatımız da eksik kalsın..