zifte bulanmış o yengeç gibiyim.. bizi saatlerce ağlatan.. bir tek gözlerim görünüyor.. kıskacımla siliyorum gözlerimi, yine göremiyorum.. ellerimden akıyor şimdi, yazdıklarıma bulaşıyor.. öyle karanlık öyle soğuk olmadı hiç bir yer daha evvel..
daha önce de nefes alamadığım olmuştu.. ardında bırakabilmek, pişman olmamak ne güzel .. yine doğru olanı yapacağım biliyorum ve pişman olmayacağım..
insanlar var, bir parça hatırayı efsane zanneden.. hem oyuncaklarını kırıp hem de yıllarca koynunda saklayan.. gidin, bulun onu, geç değil.. üzmeyin artık.. hayat bildiğim kadarıyla tek.. madem bir zamanlar o kadar mutluydunuz, o kadar güzeldi üstelik hala hemfikirsiniz bu konuda.. durmak niye.. değilse, öyle değilse, değiştirmek istemedikleriniz varsa.. bırakıp gidemedikleriniz varsa..o zaman unutun.. yaptığınız seçimle gurur duyun.. şikayet etmeyin artık.. büyüdük.. bizi kim avutsun bu saatten sonra.. yazık... değerini biliyorum artık, sabrediyorum bekliyorum, sahip çıkıyorum, tadını çıkarıyorum..
ne dilediğime dikkat etmeliyim artık.. on dakika düşünür oldum dilek tutarken.. bazı şeyler olmasa daha iyiymiş.. pişmanlık değil bu.. gerçek. sonuç. olan işte..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder